December 14, 2011 – Washington, D.C. – On December 5, 2011, the International Court of Justice ruled that Greece had illegally blocked Macedonia from joining international institutions such as NATO, in violation of the “Interim Accord” (1995). As a matter of law, the ICJ ruled that the U.N. Security Council brokered agreement precluded Greece from blocking Macedonia from NATO.
“Ironically, on more than one occasion, NATO warplanes and troops have engaged in war solely to enforce U.N. Security Council resolutions against countries found violating U.N. resolutions,” said United Macedonian Diaspora (UMD) Chairman Stojan Nikolov. “However, when the United Nations’ highest Court ruled Greece violated Security Council brokered U.N. law, NATO Secretary-General Anders Fogh Rasmussen was silent as to the rule of law, and as to whether NATO is literally above the law.”
In his December 5th statement, Rasmussen announced no punitive measures regarding a NATO member found guilty of U.N. violations. Instead, Rasmussen merely suggested that “name negotiations” and other measures within the “Interim Accord” are to be obeyed by the Macedonian government, as well as requiring an eventual Greek-approved name for the country, whereas the blatantly illegal conduct by its own member state, Greece, goes unmentioned.
“The ICJ ruling’s overall historical significance is not entirely clear yet, but the ruling and the reaction expose NATO hypocrisy on the issue,” said UMD President Metodija A. Koloski.
“The Secretary General’s hasty statements reveal a serious legal and political credibility issue for NATO,” said one of UMD’s original founders and human rights lawyer, Steve Gligorov. Specifically, “whether NATO overlooks U.N. violations as to its own member states, while it engages in acts of war against other countries that are found to violate U.N. laws, but are not NATO member states.”
The mere fact that the Greek legal teams criticized Macedonia’s discussions about the rights of minorities in Greece as “interference in Greek internal affairs” speaks volumes about what Greece’s “name dispute” with the Republic of Macedonia is really all about: specifically, the human rights violations by the Greek government against its own citizens, based on their respective Macedonian religion or ethnicity.
Under the Case of Sidiropoulos and Others v. Greece (1997) and again in the Case of Ouranio Toxo and Others v. Greece (2005) Europe’s Court of Human Rights repeatedly ruled that Greece violates Article 43 of the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms against Greek citizens of Macedonian ethnic origin.
UMD believes that silence from NATO and the EU leads to a serious credibility problem, both for Greece and the international organizations that support it.
————-
ОМД: МСП го покажува лицемерието на НАТО – Грција без да сака ги наговестува вистинските причини за таканаречениот “спор за името”
14ти декември 2011 година – Вашингтон – На 5ти декември 2011 година Меѓународниот Суд за правда во Хаг пресуди дека Грција незаконски ја блокира Македонија да се приклучи кон меѓународните институции како што е НАТО, што е спротивно на “Привремената спогодба” од 1995 година. Што се однесува на правото, МСП пресуди дека Советот за безбедност на Обединетите Нации преку договорот и оневозможува на Грција да ја блокира Македонија за да пристапи кон НАТО.
“Иронично, но во повеќе наврати, воени авиони и војници на НАТО војуваа само за да ги помогнат резолуциите на Советот за безбедност на ОН во земјите каде што постоеше прекршување на резолуциите на ОН”, изјави претседавачот на Бордот на Директори на Обединета Македонска Дијаспора Стојан Николов. “Меѓутоа, кога највисокиот Суд на Обединетите нации пресуди дека Грција го прекршила законот за посредството на ОН и Советот за безбедност, генералниот секретар на НАТО, Андерс Фог Расмусен молчеше во однос на владеењето на правото и за тоа дали НАТО е буквално над законот.”
Во својата изјава од 5ти декември, Расмусен не најави казнени мерки во врска со членка на НАТО која е прогласена за виновна во однос на прекршувањата на резолуциите на ОН. Наместо тоа, Расмусен само посочи дека “преговорите за името” и други мерки во рамките на Времената спогодба треба да се почитуваат од страна на македонската влада и побара евентуално “грчко-одобрено име” за земјата, додека очигледното незаконското однесување од постојната земја-членка , Грција не се спомна.
“Генерално, одлуката на МСП која е од историско значење не е целосно јасна, но одлуката и реакцијата го прикажуваат лицемерието на НАТО по ова прашање”, рече претседателот на ОМД, Методија А. Колоски.
“Избрзаните изјави на генералниот секретар го открија сериозниот правен и политички кредибилитет на НАТО за ова прашање “, рече еден од основачите на ОМД и адвокат за човекови права, Стив Глигоров. Поточно, “дали НАТО им гледа низ прсти на своите земји-членки кои ги прекршуваат одлуките на ОН, додека војува со други земји за кои се знае дека ги кршат законите на ОН, а не се членки на НАТО.”
Самиот факт дека грчките правни тимови ги критикуваа дискусиите на Македонија за правата на малцинствата во Грција како “мешање во грчките внатрешни работи” говори за тоа што всушност за Грција преставува “спорот за името” со Република Македонија – поточно, прекршувањата на човековите права од страна на грчката влада врз сопствените граѓани, врз основа на нивната македонска религија или етничка припадност.
Според одлуките за случајот на Сидорополус и др.против Грција од 1997 година и случајот на Оранио Токсо и др. против Грција од 2005 година, Европскиот Суд за човекови права пресуди дека Грција го прекршува членот 43 од Конвенцијата за заштита на човековите права и основните слободи против грчките граѓани од македонско етничко потекло.
ОМД смета дека молкот од НАТО и ЕУ води кон сериозен кредибилитетен проблем, не само за Грција, но и за меѓународните организации кои ја поддржуваат.
———
Donate to support UMD’s important work for Macedonia and the Macedonian cause by clicking HERE. (Canadians should click http://www.canadahelps.org and search “United Macedonian Diaspora” to donate) – All donations from Canadian and U.S. donors are tax-deductible.